Rozwodnienie akcji:
Jest to wskaźnik liniowo zależny od liczby akcji danej spółki. Z punktu widzenia inwestora zwiększanie liczby akcji (rozwadnianie) jest zjawiskiem niekorzystnym. Wyobraźmy sobie 2 spółki, którym udało się wygenerować zysk netto na poziomie 1000zł. Spółka A ma 100 akcji, a spółka B 200 akcji. W tym wypadku spółka A zarobiła 10zł/akcję, a spółka B tylko 5zł/akcję. Z punktu widzenia wskaźników fundamentalnych spółka B zarobiła 2 razy mniej niż spółka A.

Dlaczego spółki zwiększają liczbę akcji?:
Pomimo iż zbyt duże rozwadnianie kapitału i zysków, przez inwestorów jest postrzegane negatywnie to dla spółki ma jedną ogromną zaletę. Nowe akcje zostają sprzedane, a więc firmowy portfel dostaje zastrzyk gotówki.

Przykładowe wykresy rozwodnienia:

A	B
C	D

Interpretacja wykresów:
Punkt początkowy każdego wykresu zaczyna się w wartości 100. Każde zwiększenie liczby akcji podnosi wykres coraz wyżej. Najlepiej postrzegane są spółki, które przez wiele lat utrzymują jednakową liczbę akcji (A) lub też skupują swoje akcje powodując zmniejszenie ich liczby (B).

Nieco gorzej, ale nadal pozytywnie inwestorzy patrzą na spółki, które raz na kilka lat zwiększają liczbę akcji (C). Tego typu skoki (w naszym przykładzie o 14%) oznaczają zwykle fakt, iż spółka potrzebowała pieniędzy na większą inwestycję. Jeśli inwestycja się powiedzie, może okazać się, że za parę miesięcy/lat zyski wzrosną na tyle, aby przysłonić efekt rozwodnienia, a nawet go przebić.

Wykres (D) przedstawia spółkę, która średnio co kilka miesięcy zwiększa liczbę akcji. Jest to działanie bardzo nieporządne przez inwestorów i najprawdopodobniej oznacza, że spółka ma kłopoty ze zdobyciem gotówki w inny sposób. Rozwadnianie akcji jest usprawiedliwione tylko wtedy, gdy nie występuje zbyt często (raz na kilka lat) oraz pozyskany kapitał jest przeznaczany na inwestycje mogące w przyszłości zwielokrotnić zyski firmy. Jeśli spółka notorycznie korzysta z takich zastrzyków gotówki wpędza się w kłopoty, z których pewnego dnia może już nie wyjść. Na wykresie (D) spóła posiada 30 razy więcej akcji niż na początku. Oznacza to, że jeśli inwestor zakupił akcje na przełomie 2005/06 roku to z jego punktu widzenia każda zarobiona przez firmę złotówka jest postrzegana jako nieco ponad 3gr.

Oczywiście jest też druga strona medalu. Spółki często zwiększające liczbę akcji zwykle liczą na złoty strzał. Są to np. spółki poszukujące ropy lub spółki farmaceutyczne pracujące nad rewolucyjnym lekiem. Jeśli złoty strzał nadejdzie, to pomimo znacznego rozwodnienia kurs spółki poszybuje w górę.

Strategia inwestycyjna:
Jeśli inwestor poszukuje spółki stabilnej fundamentalnie powinien wybierać te, które nie rozwadniają zysków (A i B) lub robią to rzadko (C). Spółki typu (D) inwestor powinien wybierać tylko wtedy, gdy wierzy w pojawienie się złotego strzału w niedługim czasie.

Ogólna ocena spółki jest procentową wartością z zakresu 0-100%. Wyznaczana jest jako średnia ważona poszczególnych ocen:

• Ocena wartości spółki - waga (25-30%)
• Ocena rentowności spółki - waga (10-20%)
• Ocena przepływów pieniężnych spółki - waga (16-22%)
• Ocena zadłużenia i płynności spółki - waga (10-20%)
• Ocena stabilności wyników spółki - waga (6-10%)

Wagi poszczególnych ocen dobierane są w zależności od branży, tak aby zapewnić jednolity sposób oceny niezależnie od branży. Np. banki są spółkami, dla których zadłużenie rzędu 90% jest standardem, a dla spółek produkcyjnych jest to już wartość krytyczna. Gdyby wagi nie były modyfikowane w zależności od branży. Wszystkie banki wydawałyby się mieć problemy z nadmiernym zadłużeniem. Na tej zasadzie dla każdej branży zostały wyznaczone warości "standardowe" i to właśnie od nich zależy waga danej oceny w ocenie ogólnej.

• Ocena wartości spółki

główne wskaźniki (z największymi wagami): C/Z, C/WK, EV,EBIT
pomocnicze wskaźniki: C/ZO

• Ocena rentowności spółki

główne wskaźniki (z największymi wagami): ROE, ROA
pomocnicze wskaźniki: Produktywność, Marża operacyjna, Marża zysku netto

• Ocena przepływów pieniężnych

główne wskaźniki (z największymi wagami): struktura przepływów (1 z 8 kombinacji przepływów operacyjnych, inwestycyjnych, finansowych)
pomocnicze wskaźniki: Udział zysku netto w przep. operacyjnych, Wskaźnik finansowania inwestycji

• Ocena zadłużenia i płynności spółki

główne wskaźniki (z największymi wagami): zadłużenie całkowite, Current Ratio
pomocnicze wskaźniki: Capital Gearing, Udział kapitałów własnych w aktywach trwałych

• Ocena stabilności wyników spółki

główne wskaźniki (z największymi wagami): stabilność rentowności
pomocnicze wskaźniki: stabilność przepływów, stabilność zadłużenia
Stabilność wskazników jest zależna od zakresu wahań danego wskaźnika na przestrzeni ostatnich 3 lat. Idea jest taka, aby nagradzać spółki, które potrafią utrzymać wysoką rentowność przez dłuższy okres czasu, bardziej niż spółki, które mają wzloty i upadki.

Aby poprawnie obliczyć i zinterpretować wiele wskaźników takich jak np. C/Z. konieczne jest wyliczenie rocznego zysku. Aby to zrobić w bazie danych muszą znaleźć się co najmniej 4 kwartalne raporty, dlatego z dobrym przybliżeniem można powiedzieć, że wyświetlane są tylko te spółki, które są obecne na giełdzie już co najmniej rok.

Siła relatywna po pierwsze informuje o tym jak szybko zmienia się cana akcji danej spółki, a po drugie jak ta zmiana ma się do prędkości zmian innych spółek. Mówiąc prościej, siła relatywna tworzy ranking wszystkich spółek sortując je od tych rosnących najszybciej do tych spadających najszybciej.
Np.
Jeśli siła relatywna wynosi: 4,5% (rank: 19%) Oznacza to, że cena danej spółki wzrosła w ciągu okresu testowego o 4,5%, co plasuje spółkę w 19 percentylu. 19 percentyl, mówiąc prościej, oznacza, że ok. 19% wszystkich spółek na rynku jest silniejszych od tej spółki, a ok. 81% wszystkich spółek na rynku jest słabszych.

Siła relatywna pozwala wyszukiwać spółki rosnące najszybcie i dzięki temu inwestować w liderów rynku.

Wyznaczanie trendów, w któych znajdują się spółki, jest zadaniem niezwykle trudnym, gdyż w trakcie dowolnego ruchu cen, czy to w górę czy w dół, nikt nie jest w stanie powiedzieć czy jest to dominujący kierunek nowego trendu, czy może tylko korekta starego. Z perspektywy czasu na pytanie o historyczny trend, odpowiedzi możemy udzielić bardzo łatwo, niestety inwestując nie możemy sobie pozwolić na taki wgląd w przyszłość.

Algorytm wyznaczania trendu opracowany na potrzeby serwisu Fundamentalna.net został zaprojektowany tak, aby w danym momencie informować, o tym w jakim trendzie najprawdopodobniej się znajdujemy.

Badania na danych historycznych wykazały, iż każdą próbę predykcji przyszłego trendu charakteryzują 2 własności: szybkość oraz precyzja. W idealnej sytuacji oczekiwalibyśmy, iż ocena aktualnego trendu, którą otrzymamy będzie szybka i precyzyjna. Niestety własności te powiązane są w charakterystyczny sposób. Jeśli decyzję chcemy podjąć szybko (w oparciu o niewiele danych), obliczenia będą mniej dokładne, a więc tracimy na precyzji. Jeśli chcemy zwiększyć precyzję (lepiej określić aktualny tend), musimy zebrać więcej danych, a więc zmniejszyć szybkość.

Właśnie dlatego Fundamentalna.net dostarcza 2 oszacowania trendu. Trend długoterminowy stawia nacisk na precyzję (kosztem szybkości). Trend krótkoterminowy natomiast, daje szybsze sygnały, ale mniej precyzyjne (więcej fałszywych sygnałów).

Przebieg algorytmu:

• Wyznaczane są średnie 5 i 10 tygodniowe z cen zamknięcia.
• Wyznaczana jest znormalizowana różnica pomiędzy poszczególnymi średnimi. Dla średnich 5 tygodniowych liczona jest różnica z 10 tygodni, natomiast dla średnich 10 tygodniowych liczona jest różnica z 20 tygodni.
• Na podstawie tak obliczonych wartości podejmowana jest decyzja o trendzie. Dla trendu krótkoterminowego brana jest pod uwagę pierwsza różnica (SMA5), nastomiast dla długotermnowego, druga różnica (SMA10).

Jeśli powyższy tekst jest dla Ciebie niezrozumiały, nie musisz się martwić. Przetestowaliśmy za Ciebie setki algorytmów, tak abyś Ty mógł korzystać z najlepszego.